het ontwijken van een voorspelbare klap: hoe sneller het aanstormen hoe gemakkelijker dat is. iedere vertraging verward, geeft hoop, brengt het verstandig denken dusdanig in de war dat de klap je gaat raken. hoe meer tijd om te voorspellen hoe beter je voorspelling? au! ------------------- wanbesef over welig bevrijd en versierd weefsels afwisselend huiselijk en weids: tijdens de clowneske erffase en achter warm rokerig doorzichtfolio verheugden we ons eufonisch op een juf met geweldige rijkunst, een valkuil op ons pad, tja, en een toegespoede meltdown-dief verwelkomt de luwe sluipweg langs zelf gemaakte zwerfkeien in dat dijkvak ver van de wekroep naar een glasdicht doosje vol kift. ----------------- het moet een eigen ontwikkeling op gang brengen, dat is denk ik onomstreden maar sneller teruggebracht dan andere gegevens, het wordt afgeleid en misbruikt voor het voorkomen van ontwikkelingen, bang voor deze reactie bezien we het vanuit een andere invalshoek en dat heeft dan toch te maken met de effectieve kansen, je kunt natuurlijk ook zeggen dat je er iets aan kunt toevoegen, of moet je eerst de afgelopen 50 jaar niet echt gaan groeien. omdat we met andere dingen bezig zijn, mogen jullie dit gebruiken zoals je wil maar dan wel in het kader van een doelstelling mits er sprake is van een bodem waarop dingen kunnen groeien en dan kunnen wij de rapporten ophalen. ik heb aan tafel gezeten met de vertegenwoordigers en waar ik nu voor pleit is dat het zich goed moet kunnen verdedigen, wie wil er meedoen? of is er nog een ander punt? de veelvoud wordt gelukkig formeel, de laatste tijd is er een beetje een kentering voor verdere ontwikkeling, dat is zinvol om te laten liggen. --------------- visiteren van een huwbare polishouder verfijnt de erfportie, verworden tot surrogaten van sloopwerk als een defecte zweefduik deze hoeders van reductie moeten het ontgelden maar herleven altijd door goklust in het broedhok en geoefend in de bouworde tijdens een module van maffioso, welgeteld velen oeroude lafheden als een kleine kajuit in de wijdte van een thuiskeer, ik haastte door een loden luikje respijt, niet erg, doch ik breng nu de kinderen naar een zweefschool ---------------- we waren al het een en ander gewend de laatste tijd we weten er waarschijnlijk meer van dan van alle andere verkiezingen terwijl die zeggen doorzichtig te zijn. zwarte rook witte rook, ze houden de spanning er erg onprofessioneel in, moeilijk schijnt het te zijn en dat komt de levendigheid ten goede en dan hoeven ze het niet van te voren bekokstoofd te hebben, het is een schijnzekerheid deze zaak, niet echt van harte daar mogen we dan nog blij mee zijn en zijn we hier nu echt zoveel beter af, een kloof tussen kiezers en de politiek, nee dat kennen ze in ieder geval niet, sommige hebben nog nooit meegedaan dat is waar, ik zie op dit moment echter niet echt een meerwaarde voor de democratie als de kiesdrempel wordt verlaagd helder hoor.... ------------------------ operatief afsnijden van dweperij, induceer een redelijk frivool boekdeel, lieflijk brullen naar een manifest, deponeer uw terugstotend hoofd en slacht afgeknoeid stukgoed, een berg afval steekt wat nagelopen telwerk de loef af, bergaf en roepend op een oude fuif, de gekroonde tijdklok is modieus onwel, ontwrongen aan een sferische executie of is het slechts wat ophef over wat sloopwerk, neuroot... -------------------- een voorzet, nog helderder en meer van toepassing, ik besef me donders goed dat ik daaraan bijdraag, citaten en bewonderende woorden, wat we willen, de onuitstaanbare leegte van de boodschap, te harde woorden, ik vind juist dat er wel inhoud is in deze boodschap, dit beginselprogramma heeft gezegd dat het een beetje erop hoopt dat we een stuk van de lijn overnemen, er staan dingen die ik goed vind en dingen die ik niet goed vind, gedeeltelijk verantwoordelijk voor dit stuk, als ik kijk zie ik aan de ene kant een manifest wat vaag is, aan de andere kant een erg heldere, maar dat zijn we met elkaar eens, de discussie speelt zich af daar waar het ertussen zit, een aantal grote vraagstukken gaan me helaas niet snel genoeg, de discussie speelt zich af daar waar het wel aardig is als je al die kritiek kan spuien, ik ken die kritiek, in het manifest staat bijna alles, verder als alleen accenten leggen, we kunnen niet zomaar verder als het wordt geaccepteerd, dan buigen we bij, in het grijze middengebied en dat gaat zeker ver genoeg, het is terecht dat hij inhoudelijk in gaat op die punten, dat is ook terecht, een totaal andere kant is een interessante discussie waaraan wij ons zullen onttrekken, erg tevreden ben ik wel over de heftigheid. afschudden en weer aanplakken, dat doet iedereen, die veren hadden er nooit af gemoeten, maar ja welke veren hebben we het nu over, ik ben erg voor het vormgeven aan de standpunten, lastig maar als dat zou kunnen zou ik dat erg toejuichen, en daar gaat het nu om ---------------------- het zal wel meevallen met zijn toerekeningsvatbaarheid, daar zouden we bij gebaad zijn, allen de bunker naar binnen geconcentreerd met een kwartier vertraging, er moet wat weggepiept worden veiligheid en stabiliteit kan ook geboycot worden, veelvuldig waarnemers mogen beginnen maar zijn niet gevraagd, dat wordt als vervelend ervaren niet perfect nee maar wel heel waar, de mensen willen nu in die positie zijn, onafhankelijke assimilatie en trek geen parallellen, een geduldige chaos waarin een penibele situatie ontstaat voor een homogene groep er zijn leiders die daar niets van snappen.. ----------------------- zwerftocht langs erfhuizen; delicaat gefokte huisregel en een meewerkend pseudo God beklimt uw erfgoed, recht op zijn doel af dwalend zwerftocht van middelfijn lafheid; toezien op verfijnde nood en een pakweg wankel podium, het lid bleekjes, een nagewogen handkus op zijn hoede voor de lange incubatietijd van stadium van kladzijn ---------------------- het afremmen van de toestroom was te laag ingeschat dus ontveinsd de beenhouwer de trouwerij van knoeiwerk en rioolrecht, sterflijke schooiers krijgen de kermisfooi verder mag iedereen naar huis, adios --------------------- vakkundig vernietigd, nu wanhopig zoekend opeens doorslaan, dat is raar politiek correct denken, mensen van het schrift beslissen aan de andere kant van het veld dat er meer gesjacherd mag worden, dat verbaast ze een beetje van hoe grof we dat vrijheid noemen zonder te laten staan dat het in de genen zin, zo'n compromis, zo'n zendingsmacht in een volksaard, zijn we minder conservatief, ha ingedekt door een openlijke manier een alom vertegenwoordigd sociaal experiment, hoe moeten we onze verbazing over tolerantie in passen met dezelfde lading begrijpen we het niet maar we gebruiken onze vrijheid van mening, plicht tot mening, daar moeten we zo goed mogelijk voor zorgen met alle technologie die ons ter beschikking staat, daar moeten we erg aan wennen voor zover we een beeld hebben, kunnen hebben een imagocampagne uit eigen ervaring kleeft dat enorm aan hooggespannen verwachtingen een fijne avond nog ---------------------------- hoe groot is de kans in 45 seconden voor een onfatsoenlijke vraag ik dank u hartelijk voor het imago van de grondwet als slachtoffers van nabestaanden een referendum houden over de toegestane hoeveelheid onzekerheid over een mobiel camerasysteem tijdens religieus paniek, laten we maar eens beginnen met nadenken het is hoog tijd voor een interessant onderwerp, te ingewikkeld voor het realiseren van consequenties als je er een item van gaat maken, kan je in een paar regels de soevereiniteit inzichtelijk maken en hoe noem je dan die efficiëntie? mag de democratie dan met pensioen? de een zegt dat het minder wordt de ander vind zich meer betrokken, het schijnt ontzettend belangrijk te zijn dat we weten waar we vandaan komen, het gaat om het gevoel of om minder gevoel? meer bevoegdheden voor de hele gemeenschap alle met eenduidige identiteit in hun achterzak uit een achterkamertje, alle zijn veilig en nu weer je bek houden want het moraal is verdrievoudigd mensen moeten iets te zeggen hebben, ja was dat maar waar ---------------------- goedgeefs huren bloed beeft buren roet leeft sturen hoed heeft kuren vloed weeft vuren gerijmd erger erger --------------------- de kok van het seniorsprookje impregneerde het met een baldadig jus doch de genegeerde kerkgangers met zorgvuldig vormgegeven zorglijnen uit ongeordend gierennesten hadden slechts geringe eer voor de vormgever van de galg ---------------------- zwerftochten langs geflopte sterfhuizen; in de zwoele maar aseksueel meute krioelde het van tere clowns, de methoden van huisdokters poogden nog een fraaie strijdleus vol kaf, wie meewil betast de beduusde maaier, die met die zeis wel te verstaan. -------------------------- ik duik in jou schedel terwijl het scrotum hapt naar omsnoerde wijsheden, kreten van opwelling, sierlijk opgeschud als een bewolkt proefveld vol gebiesde pisdoeken. het huidig verheugen deserteert als de angstige inwoners van het sferisch café aftreden. ah we neusden in het huishoudboekje. ---------------------------- Meinedige pedagogen gaven de nekslag aan het basisidee terwijl het pandbewijs fladdert op een bijpad als een opgewreven en versneden gravure, het vaderloos kind bad tot de cowboys die fuifden met verbaasde advocaten, ingehuurd voor de schuldenlast aan de putbaas. ------------------------------- in de archiefkast krioelde het van werfofficieren en verse briefwegers, penibel en gehurkt, gekastijd door een frigide oudwijfs kinderjuf, ze seponeerde de opgehitste godsnaam boeddha en haar edelknapen verpoosden krap behuisd en grijnsde om oude dubieuze diaseries, ze prijsde deze in kustlicht en bliksem -------------------------------- haastig afgunstig dutje over een goed gebekte huisgod als gast en een stokdood bisdom als consulent weifelend geloofsdwang, het hoofd bloosde als weleer in bed alsof elk bijbegrip staakte, gekluisterd als een huisdokter die een pilsjes voorschrijft, hoogtijdagen van weleer ------------------------------- de aftredende jury, jaknikkende sekreten met afgegraasde loophekken vrijgekocht voor een mooier paslood, aan een fruitig buffet, tutoyeert de gotiek en kucht wolkig jolijt, op het moment dat ik net wegging, gehurkt voor wat luizig looizuur, beter dan deze hete quiz van geteelde opwelling ------------------------------------ hup lijkbus geef hen nu hun juk kut sekten, gul hebben ze koude kut kijkuit-jeugd likje lijkkleur hijgt gebukt in buggy jungles tijds gifgas, wolkje bunkerteef, snuiver van chique zeeschuim, keerom zeg ik oh fa ere pro gij, voortgeduwde klim betreurt en de wijkhulp omhult hygiëne faalvrij en doodaf recht gehijgd, tot de mooite biddend tenzij brak opgeslokte fluwelen schaden rijksdeel gekust, eed afgekuist, geeuwerig huwen en op het slijkvissenpodium flankeert dunne badmode ---------------------------------- ik ben te laf om mij niet sterker voor te doen als dat ik ben woordenstroom verdwijnt als borstenschoon verschijnt, lafvet en drankbuik drijven beter doch roodhaar is dunlijf mooihuid kan verdrinken wij allen moeten haar redden zoekduiken woordzoeken vindloos vindersloon huid op huid verlangvervang maar de autosleutels rammelen al, blinde vaderzorg arme roodhaar wij allen stappen in lafbus maar dan een andere, huiswaarts hartplek haarzien roodhaar naast mij zelfredding, ze zijn altijd sterker dan ik denk. blijzijn in woontuin de anderen dan haha zomerweer woordvindwil wanhoopsschrift blijzijn spelen met blijpup flauwschrift stop. ------------------------------------ Kurz ist der Schmerz und ewig ist die Freude (Schiller) gek, ik dacht dat Schiller een slimme man was, of was hij hier cynisch? Kort is de vreugde, eeuwig de pijn. Voor pijn heeft een mens geen geheugen dat is wat de wetenschap zelfs beweerd. Dat is ook geheel niet nodig, pijn verdwijnt nooit en hoeft daarom geen kostbare plek in ons beperkte geheugen op te eisen. Vreugde, blijdschap wel, geef het veel plaats, bedeel het goed want de vreugde is van zo'n korte duur, raast veelal als een storm over ons heen, hoe meer schade ze heeft aangericht hoe beter de vreugde was. maar als de schade wordt geïnventariseerd is de vreugde voorbij, de schade blijft. Schade is verlies en verlies heeft de eigenschap niet te kunnen verdwijnen want als je het verlorene terug vind was het verlies niet echt.... ------------------------- achteloos hitsige knieendans heeft ze me daarom verlaten verontschuldigingen verwaarloosd betekenis vindend in verbitterde hiaten knieen inkerig of voeten versprijden met die keuze door het leven gaan de achteloos hitsige knieendans hoe je het ook interpeteerd ik zal er achter staan ----------------------------- De weeë geur van lusteloosheid, rusteloze lust kan die aanwakkeren een niet te bevredigen geilheid die niets met seks van doen heeft, als de behoefte aan bevrediging een onafhankelijke plek in je zijn gaat opeisen en de behoefte nog slechts bestaat uit louter behoeftigheid en de misplaatste bevrediging in deze nog slechts een misverstand, een communicatieprobleem in het zelf is. Gedachten over het onvermijdelijke kunnen dit soms oproepen, in ieder geval de lusteloosheid, als alles zo simpel lijkt doch zo ondraagbaar en onmogelijk te leven, te bevatten of van mijn part te accepteren is. de onvermijdelijke patronen voortkomend uit het fenomeen leven en er dus onlosmakelijk mee verbonden, de eeuwige wederkeer van alsmaar hetzelfde, de voorspelbaarheid en dan zien dat mensen juist daar zo gelukkig van kunnen worden.